1. Ég veit að þú *ert* þreyttur. (Il verbo essere nella subordinata)
2. Hann fór heim því að hann *var* veikur. (Il verbo essere al passato)
3. Hún les bók þegar hún *hefur* tíma. (Presente del verbo avere)
4. Við verðum að bíða þar til að rigning *hætti*. (Congiuntivo passato del verbo smettere)
5. Ég skil ekki hvernig þú *kemur* svona snemma. (Presente del verbo venire)
6. Þú getur komið ef þú *vilt*. (Presente del verbo volere)
7. Hann sagði að hann *myndaði* koma á morgun. (Condizionale passato del verbo venire)
8. Við ættum að fara áður en það *fer* að rigna. (Presente del verbo iniziare)
9. Hún trúir því að hann *sé* heiðarlegur. (Congiuntivo presente del verbo essere)
10. Ég vona að þú *hafir* góða ferð. (Congiuntivo presente del verbo avere)

1. Maðurinn sem þú *sáir* var vinur minn. (Passato del verbo vedere)
2. Kona sem *býr* í Reykjavík er mjög vingjarnleg. (Presente del verbo abitare)
3. Ég þekki staðinn þar sem við *fundumst*. (Passato del verbo incontrarsi)
4. Bókin sem hann *les* er mjög áhugaverð. (Presente del verbo leggere)
5. Hundurinn sem ég *keypti* er svartur. (Passato del verbo comprare)
6. Þetta er maðurinn sem ég *hef* aldrei hitt. (Presente del verbo avere)
7. Börnin sem *leika* sér úti eru mjög hress. (Presente del verbo giocare)
8. Húsið sem við *búum* í er gamalt. (Presente del verbo abitare)
9. Strákurinn sem þú *talaðir* við er bróðir minn. (Passato del verbo parlare)
10. Ég man konuna sem við *hittuðum* í gær. (Passato del verbo incontrare)