1. Mən kitab oxuyuram, *amma* mənim bacım televizora baxır. (Usa la congiunzione che indica contrasto)
2. O, məktəbə gedir, *çünki* dərsə gecikmək istəmir. (Usa la congiunzione di causa)
3. Biz evə gələndə, o artıq *yemək* bişirmişdi. (Usa il verbo al passato prossimo)
4. Mən səni gözləyəcəm, *hətta* yağış yağsa belə. (Usa la congiunzione che indica concessione)
5. O, kitabı oxuyub, *sonra* məktəbə getdi. (Usa la congiunzione temporale che indica successione)
6. Mən işləyirəm, *amma* çox yorulmamışam. (Usa la congiunzione di contrasto)
7. Gəldiyimiz zaman, o artıq *getmişdi*. (Usa il verbo al trapassato remoto)
8. Mən səninlə danışmaq istəyirəm, *lakin* vaxtım yoxdur. (Usa la congiunzione di opposizione)
9. O, kitabı oxuyur, *belə ki* çox ağıllıdır. (Usa la congiunzione che indica conseguenza)
10. Mən gedirəm, *çünki* işim bitdi. (Usa la congiunzione di causa)

1. Mən tanıdığım adam *kimdir* müəllimimdir. (Usa la congiunzione relativa)
2. Bu ev *harada* mən böyümüşəm. (Usa la congiunzione relativa di luogo)
3. Mənim dostum var *ki* o çox səmimidir. (Usa la congiunzione relativa)
4. O gəldi, *çünki* sən onu çağırmışdın. (Usa la congiunzione causale)
5. Mən səni gözləyirəm, *hətta* sən gəlməsən də. (Usa la congiunzione concessiva)
6. O, kitabı oxuyur, *belə ki* çox maraqlıdır. (Usa la congiunzione di conseguenza)
7. Mənim bildiyim *əldə* bu məsələ həll olunub. (Usa la congiunzione relativa di tempo)
8. O, müəllimdir, *kim* uşaqlara dərs verir. (Usa la congiunzione relativa)
9. Mən getdim, *çünki* işim çox idi. (Usa la congiunzione causale)
10. O, kitabı oxuyur, *və* eyni zamanda musiqi dinləyir. (Usa la congiunzione di aggiunta)