1. เขา *ถูก* ตี โดย เพื่อน (Indica che l’azione è subita dal soggetto).
2. หนังสือ *ถูก* อ่าน โดย นักเรียน (Usa ถูก per indicare che il libro subisce l’azione).
3. ประตู *ถูก* เปิด โดย คนงาน (La porta è l’oggetto dell’azione).
4. ฉัน *ถูก* ถาม โดย ครู (Si dice che “io” subisco la domanda).
5. รถ *ถูก* ซ่อม โดย ช่าง (La macchina è l’oggetto dell’azione di riparazione).
6. อาหาร *ถูก* ทำ โดย พ่อครัว (Il cibo è ciò che viene preparato).
7. จดหมาย *ถูก* ส่ง โดย ไปรษณีย์ (La lettera è inviata).
8. บ้าน *ถูก* สร้าง โดย คนงาน (La casa è costruita).
9. เสื้อผ้า *ถูก* ซัก โดย แม่บ้าน (I vestiti subiscono l’azione di lavaggio).
10. เพลง *ถูก* ฟัง โดย นักศึกษา (La canzone viene ascoltata).

1. แมว *ถูก* ให้อาหาร โดย เด็กผู้หญิง (Usa ถูก + verbo per indicare l’azione subita dal gatto).
2. หนังสือพิมพ์ *ถูก* อ่าน ทุกเช้า (Indica che il giornale viene letto ogni mattina).
3. กระจก *ถูก* ทำความสะอาด โดย แม่บ้าน (Il vetro è pulito).
4. เสื้อ *ถูก* ตัด เย็บ โดย ช่างตัดเสื้อ (Gli abiti sono tagliati e cuciti).
5. รถยนต์ *ถูก* ขับ โดย พ่อ (La macchina è guidata).
6. ดอกไม้ *ถูก* เก็บ โดย คนสวน (I fiori sono raccolti).
7. เอกสาร *ถูก* พิมพ์ โดย เลขานุการ (I documenti sono stampati).
8. โทรศัพท์ *ถูก* ซ่อม โดย ช่างเทคนิค (Il telefono è riparato).
9. ของขวัญ *ถูก* เปิด โดย เด็กๆ (Il regalo è aperto).
10. งาน *ถูก* ทำ เสร็จ โดย ทีม (Il lavoro è completato).