1. Eğer su *kaynar*, buhar çıkar. (Usa la forma del verbo “kaynamak” al presente per indicare un fatto scientifico)
2. Eğer hava *soğuksa*, insanlar kalın giyinir. (Utilizza “soğuk” con il suffisso condizionale e il verbo “giymek” al presente)
3. Eğer güneş *doğarsa*, gün başlar. (Forma la frase con “doğmak” al presente)
4. Eğer çocuklar *oynarsa*, mutlu olurlar. (Verbo “oynamak” al presente per indicare una conseguenza)
5. Eğer kitaplar *açılırsa*, bilgi gelir. (Usa “açılmak” al presente e forma la frase condizionale)
6. Eğer insanlar *çalışırsa*, para kazanır. (Verbo “çalışmak” al presente con condizionale)
7. Eğer yağmur *yağarsa*, toprak sulanır. (Usa “yağmak” con condizionale)
8. Eğer su *donarsa*, buz olur. (Verbo “donmak” al presente con condizionale)
9. Eğer kış *gelirse*, hava soğur. (Usa “gelmek” con condizionale)
10. Eğer sen *ders çalışırsan*, başarılı olursun. (Forma la condizione con “ders çalışmak”)

1. Eğer kapı *açılırsa*, hava içeri girer. (Usa il verbo “açılmak” con il condizionale zero)
2. Eğer telefon *çalarsa*, cevap veririm. (Verbo “çalmak” al presente con condizionale)
3. Eğer kahve *pişerse*, güzel kokar. (Forma il condizionale con “pişmek”)
4. Eğer araba *hızlanırsa*, dikkatli olmalısın. (Usa “hızlanmak” al presente)
5. Eğer çiçekler *açarsa*, bahar gelir. (Verbo “açmak” con condizionale zero)
6. Eğer sen *gülersen*, herkes mutlu olur. (Verbo “gülmek” al presente con condizionale)
7. Eğer yağmur *durdursa*, dışarı çıkarız. (Usa “durmak” con condizionale zero)
8. Eğer ışık *yanarsa*, odada insanlar vardır. (Verbo “yanmak” al presente con condizionale)
9. Eğer müzik *çalarsa*, insanlar dans eder. (Forma la condizione con “çalmak”)
10. Eğer sen *yemek yersen*, güçlenirsin. (Usa il verbo “yemek yemek” con condizionale zero)