1. اگر باران می‌آمد، من در خانه می‌ماندم. (Usa il verbo condizionale di “آمدن” – venire).
2. اگر وقت داشتی، با من می‌رفتی. (Usa il verbo condizionale di “رفتن” – andare).
3. اگر پول داشتم، کتاب می‌خریدم. (Usa il verbo condizionale di “داشتن” – avere).
4. اگر او کمک می‌کرد، ما موفق می‌شدیم. (Usa il verbo condizionale di “کردن” – fare).
5. اگر تو درس می‌خواندی، امتحان را قبول می‌شدی. (Usa il verbo condizionale di “خواندن” – leggere/studiare).
6. اگر آنها زودتر می‌آمدند، ما را ملاقات می‌کردند. (Usa il verbo condizionale di “آمدن” – venire).
7. اگر من بزرگ‌تر بودم، کار می‌کردم. (Usa il verbo condizionale di “بودن” – essere).
8. اگر او حرف می‌زد، ما بهتر می‌فهمیدیم. (Usa il verbo condizionale di “زدن” usato in “حرف زدن” – parlare).
9. اگر شما می‌نوشتید، من می‌خواندم. (Usa il verbo condizionale di “نوشتن” – scrivere).
10. اگر من می‌دانستم، به تو می‌گفتم. (Usa il verbo condizionale di “دانستن” – sapere).

1. اگر دیروز به مهمانی رفته بودی، خوش می‌گذشت. (Usa il condizionale passato di “رفتن” – andare).
2. اگر او زودتر آمده بود، ما دیر نمی‌شدیم. (Usa il condizionale passato di “آمدن” – venire).
3. اگر من آن کتاب را خوانده بودم، امتحان آسان‌تر بود. (Usa il condizionale passato di “خواندن” – leggere).
4. اگر شما به من گفته بودید، کمک می‌کردم. (Usa il condizionale passato di “گفتن” – dire).
5. اگر آنها به موقع رسیده بودند، ما شروع می‌کردیم. (Usa il condizionale passato di “رسیدن” – arrivare).
6. اگر تو بیشتر تلاش کرده بودی، نتیجه بهتری می‌گرفتی. (Usa il condizionale passato di “تلاش کردن” – sforzarsi).
7. اگر ما کار را تمام کرده بودیم، می‌توانستیم استراحت کنیم. (Usa il condizionale passato di “تمام کردن” – finire).
8. اگر او پول بیشتری داشت، ماشین می‌خرید. (Attenzione: questa frase è presente condizionale, verifica il tempo!).
9. اگر من آنجا بودم، مشکلت را حل می‌کردم. (Usa il condizionale passato di “بودن” – essere).
10. اگر شما کمک کرده بودید، کار آسان‌تر بود. (Usa il condizionale passato di “کمک کردن” – aiutare).