1. Аз *съм* учител. (Indica la prima persona singolare del verbo “essere” al presente)
2. Той *е* вкъщи сега. (Terza persona singolare del verbo “essere” al presente)
3. Ние *сме* готови за изпита. (Prima persona plurale del verbo “essere”)
4. Вие *сте* много добри приятели. (Seconda persona plurale del verbo “essere”)
5. Те *са* на работа в момента. (Terza persona plurale del verbo “essere”)
6. Аз не *съм* уморен днес. (Negazione del verbo “essere” prima persona singolare)
7. Ти *си* много добър ученик. (Seconda persona singolare del verbo “essere”)
8. Той не *е* вкъщи сега. (Negazione del verbo “essere” terza persona singolare)
9. Ние не *сме* готови все още. (Negazione del verbo “essere” prima persona plurale)
10. Те не *са* на училище днес. (Negazione del verbo “essere” terza persona plurale)

1. Аз *имам* прочетена книгата. (Prima persona singolare, uso di “имам” per indicare azione completata)
2. Ти *имаш* направена домашна работа. (Seconda persona singolare, azione completata)
3. Той *има* купена кола. (Terza persona singolare, possesso e azione passata)
4. Ние *имаме* свършена работа. (Prima persona plurale, lavoro completato)
5. Вие *имате* изпита завършен. (Seconda persona plurale, azione completata)
6. Те *имат* построена къща. (Terza persona plurale, risultato di azione passata)
7. Аз не *имам* забравена чанта. (Negazione con “имам”)
8. Ти не *имаш* изгубен ключ. (Negazione con “имаш”)
9. Той не *има* счупена чаша. (Negazione con “има”)
10. Ние не *имаме* забравена среща. (Negazione con “имаме”)