Esercizio 1: Congiuntivo presente e congiuntivo passato
2. Það er mikilvægt að þú *syngjir* fallega. (Congiuntivo presente per indicare una necessità)
3. Hún óskar að við *verðum* saman. (Congiuntivo presente per un desiderio)
4. Ég vildi að hann *hefði* komið fyrr. (Congiuntivo passato per esprimere un desiderio nel passato)
5. Það er gott að þú *hafir* lokið verkefninu. (Congiuntivo passato per un’azione completata)
6. Ég vona að veðrið *batni* fljótt. (Congiuntivo presente per una speranza)
7. Hann segir að hún *viti* svarið. (Congiuntivo presente dopo verbo di comunicazione)
8. Við óskum að þú *gæfir* okkur meiri tíma. (Congiuntivo presente per una richiesta)
9. Ég vildi að þú *hefðir* sagt mér sannleikann. (Congiuntivo passato per un rimpianto)
10. Það er nauðsynlegt að hann *vinni* vel í prófinu. (Congiuntivo presente per una necessità)
Esercizio 2: Uso del congiuntivo in frasi ipotetiche e dubitative
2. Ef hún *hefði* tíma, myndi hún koma með okkur. (Congiuntivo passato per condizioni irreali nel passato)
3. Ég held að hann *sé* heima núna. (Congiuntivo presente per esprimere dubbio)
4. Það gæti verið að þau *komi* seinna. (Congiuntivo presente per possibilità)
5. Ef þú *gætir* hjálpað mér, væri ég þakklátur. (Congiuntivo presente per una richiesta ipotetica)
6. Ég vona að við *finnum* lausn fljótt. (Congiuntivo presente per speranza)
7. Það er eins og hann *vildi* ekki hlusta. (Congiuntivo passato per supposizione)
8. Ef við *hefðum* vitað sannleikann, hefðum við gert öðruvísi. (Congiuntivo passato per rimpianto)
9. Það er mikilvægt að þú *verðir* heima í kvöld. (Congiuntivo presente per una raccomandazione)
10. Ég vildi að þú *gæfir* mér tækifæri til að útskýra. (Congiuntivo presente per un desiderio)