1. Bu *kitabım* çok güzel. (Il suffisso -ım indica “il mio” per nomi singolari che terminano con una consonante.)
2. Onun *arabası* yeni. (Il suffisso -ı indica “suo” per nomi singolari con vocale chiusa.)
3. Bizim *evimiz* büyük. (Il suffisso -imiz indica “nostro” per nomi plurali o singolari, a seconda della radice.)
4. Senin *kalemin* masanın üstünde. (Il suffisso -in indica “tuo”.)
5. Onların *köpekleri* çok sevimli. (Il suffisso -leri indica “loro” plurale.)
6. Benim *defterim* masada. (Il suffisso -im indica “mio”.)
7. Sizin *çantanız* nerede? (Il suffisso -ınız indica “vostro” formale o plurale.)
8. Onun *kardeşi* okulda. (Il suffisso -i indica “suo” per nomi singolari.)
9. Bizim *bahçemiz* çok büyük. (Il suffisso -miz indica “nostro”.)
10. Senin *kitabın* nerede? (Il suffisso -ın indica “tuo”.)

1. Bu *arabanız* çok hızlı. (Suffisso -nız indica “vostro” per nomi singolari.)
2. Benim *kalemim* mavi. (Suffisso -im indica “mio”.)
3. Onların *evleri* şehirde. (Suffisso -leri indica “loro” plurale.)
4. Senin *telefonun* çaldı. (Suffisso -un indica “tuo”.)
5. Bizim *öğretmenimiz* çok iyi. (Suffisso -imiz indica “nostro”.)
6. Onun *kedisi* uyuyor. (Suffisso -si indica “suo”.)
7. Sizin *kitaplarınız* masada. (Suffisso -ınız indica “vostro” plurale.)
8. Benim *sandalye*m kırıldı. (Suffisso -m indica “mio”.)
9. Onların *çocukları* bahçede oynuyor. (Suffisso -ları indica “loro” plurale.)
10. Senin *ayakkabıların* çok güzel. (Suffisso -ın indica “tuo” plurale.)