تمرینات گرامر پنجابی

مباحث گرامر پنجابی

یادگیری یک زبان جدید می تواند یک تلاش چالش برانگیز و در عین حال ارزشمند باشد. پنجابی، یک زبان هندوآریایی که عمدتا در منطقه پنجاب و جوامع دیاسپورا صحبت می شود، از این قاعده مستثنی نیست. یادگیری پنجابی با ویژگی ها و ساختارهای منحصر به فرد خود نیاز به رویکردی سیستماتیک برای درک دستور زبان آن دارد. این راهنما حوزه های کلیدی گرامر پنجابی را در یک توالی منطقی برای یادگیری زبان تشریح می کند، از اصول اولیه مانند اسم ها و مقالات شروع می شود و به حوزه های پیچیده تر مانند زمان ها و ساخت جمله می رسد.

1. اسم ها:

سفر زبان پنجابی خود را با یادگیری اسم ها آغاز کنید. این شامل درک دسته بندی های مختلف اسم ها مانند اسامی مشترک و خاص، جنسیت آنها (مذکر و مؤنث) و اشکال جمع آنها است.

2. مقالات:

مقالات به زبان پنجابی به روشی که در انگلیسی هستند استفاده نمی شوند. پنجابی مقالات معین یا نامشخص ندارد. قطعیت از طریق زمینه یا اثبات بیان می شود و ik عددی می تواند مانند یک حرف نامعین در برخی زمینه ها عمل کند.

3. صفت ها:

صفت ها در پنجابی معمولا قبل از اسم های خود قرار می گیرند و از نظر جنسیت، تعداد و مورد با اسم موافق هستند. همچنین باید یاد بگیرید که چگونه پایان آنها تغییر می کند و چگونه با استفاده از کلماتی مانند hor و sabh ton، مقایسه ها و برترین ها را تشکیل دهید.

4. ضمایر / تعیین کننده ها:

ضمایر و تعیین کننده ها در پنجابی ضروری هستند. آنها اسم ها را جایگزین می کنند و اطلاعاتی در مورد کمیت، مالکیت و موارد دیگر ارائه می دهند. فرم های مستقیم و مورب مورد استفاده با ها و همچنین نمایش هایی مانند eh و oh و مالکیت هایی مانند mera و tera را برای برقراری ارتباط موثر بیاموزید.

5. فعل ها:

افعال پنجابی بسته به زمان، جنبه، حالت و صدا اشکال مختلفی دارند و از نزدیک با فعل کمکی هونا کار می کنند. با اشکال عادی فعلی شروع کنید و به تدریج اشکال کامل و آینده را کشف کنید.

6. تنش ها:

پس از تسلط بر فرم های فعل، عمیق تر به زمان های پنجابی بپردازید. این شامل درک چگونگی بیان زمان حال، گذشته و آینده از طریق فعل های وجهی با کمکی یا از طریق اشکال مصنوعی آینده و نحوه استفاده از آنها در زمینه های مختلف است.

7. مقایسه تنش:

مقایسه زمان ها در پنجابی به درک توالی رویدادها کمک می کند. مقایسه یک فعل در زمان ها و جنبه های مختلف، درک بهتری از الگوهای توافق و کاربرد ارائه می دهد.

8. پیشرو:

مترقی در پنجابی برای بیان اقدامات مداوم استفاده می شود. با استفاده از فعل پیشرونده reha، rahi یا rahe با شکل مناسب فعل be تشکیل می شود.

9. پیشرفته کامل:

این برای بیان اقداماتی استفاده می شود که تا یک نقطه خاص ادامه داشته اند. در پنجابی، با فعل پیشرونده reha، rahi یا rahe همراه با شکل کامل یا گذشته فعل be تشکیل می شود.

10. شرایط:

شرطی ها موقعیت های فرضی و نتایج احتمالی انها را بیان می کنند. آنها بخش مهمی از دستور زبان پنجابی هستند و اغلب از ساختارهایی با je و then-جملات، همراه با اشکال یا مدال های فعل مناسب استفاده می کنند تا تفاوت های ظریف را به مهارت های زبانی شما اضافه کنند.

11. قیدها:

قیدها در پنجابی افعال، صفت ها یا قیدهای دیگر را تغییر می دهند. آنها اطلاعاتی در مورد روش، مکان، زمان، درجه و موارد دیگر ارائه می دهند و برای بیان دقیق ضروری هستند.

12. حروف اضافه:

پنجابی به جای حروف اضافه از حروف اضافه استفاده می کند. آنها از اسم پیروی می کنند و اغلب به اسم در حالت مایل نیاز دارند. انها روابط زمان، مکان، جهت و غیره را بیان می کنند.

13. احکام:

در نهایت، تمرین ساختن جملات. این شامل استفاده از تمام نقاط گرامری آموخته شده قبلی در زمینه، معمولا با ترتیب کلمات فعل مفعول فاعل و پستیشن، بنابراین درک جامعی از زبان پنجابی را تضمین می کند.