یادگیری یک زبان جدید می تواند یک تلاش چالش برانگیز و در عین حال ارزشمند باشد. ولزی، یک زبان سلتیک که عمدتا در ولز صحبت می شود، از این قاعده مستثنی نیست. با ویژگی ها و ساختارهای منحصر به فرد ان، یادگیری ویلز نیاز به یک رویکرد سیستماتیک برای درک دستور زبان پیچیده ان دارد. این راهنما زمینه های کلیدی دستور زبان ویلز را در یک توالی منطقی برای یادگیری زبان مشخص می کند، از اصول اولیه مانند اسم ها و مقالات شروع می شود و به مناطق پیچیده تر مانند زمان و ساخت جمله پیشرفت می کند.

1. اسم ها:

سفر زبان ولزی خود را با یادگیری اسم ها اغاز کنید. این شامل درک دسته های مختلف اسم ها، مانند اسم های رایج و مناسب و همچنین اشکال جمع انها است.

2. مقالات:

مقالات در زبان ولزی متفاوت از زبان انگلیسی استفاده می شود. درک چگونگی استفاده صحیح از مقالات قطعی و نامحدود در ساخت جمله بسیار مهم است.

3. صفت ها:

صفت ها در ویلز از اسم های خود پیروی می کنند که با انگلیسی متفاوت است. شما همچنین باید در مورد جهش های انها و نحوه تشکیل مقایسه ها و عالی ها یاد بگیرید.

4. ضمایر / تعیین کننده ها:

ضمایر و تعیین کننده ها در ویلز ضروری هستند. انها جایگزین اسم ها می شوند و اطلاعات مربوط به کمیت، مالکیت و غیره را ارائه می دهند. استفاده صحیح از انها برای برقراری ارتباط موثر ضروری است.

5. فعل ها:

افعال ویلز بسته به زمان، خلق و خو و صدا اشکال مختلفی دارند. با زمان حال شروع کنید و به تدریج زمان گذشته و اینده را کشف کنید.

6. تنش ها:

پس از تسلط بر فرم های فعل، عمیق تر به زمان های ویلز بپردازید. این شامل درک تفاوت بین زمان حال، گذشته و اینده و نحوه استفاده از انها در زمینه های مختلف است.

7. مقایسه تنش:

مقایسه زمان ها به زبان ولزی به درک توالی وقایع کمک می کند. مقایسه فعل مشابه در زمان های مختلف درک بهتری از زبان ولزی فراهم می کند.

8. پیشرو:

زمان مترقی در ولز برای بیان اقدامات مداوم استفاده می شود. با استفاده از فعل «بودن» به دنبال «ین» و فعل-اسم تشکیل می‌شود.

9. پیشرفته کامل:

این زمان برای بیان اقداماتی که تا یک نقطه خاص ادامه داشته است استفاده می شود. در ولزی، با فعل «بودن»، فعل ماضی و فعل-اسم تشکیل می‌شود.

10. شرایط:

شرطی ها موقعیت های فرضی و نتایج احتمالی انها را بیان می کنند. انها بخش مهمی از دستور زبان ویلز هستند و پیچیدگی را به مهارت های زبان شما اضافه می کنند.

11. قیدها:

قیدها در ویلز افعال، صفت ها یا قیدهای دیگر را تغییر می دهند. انها اطلاعاتی در مورد رفتار، مکان، زمان، درجه و غیره ارائه می دهند.

12. حروف اضافه:

حروف اضافه کلمات و عبارات را به هم پیوند می دهند. انها روابط زمان، مکان، جهت و غیره را بیان می کنند.

13. احکام:

در نهایت، تمرین ساختن جملات. این شامل استفاده از تمام نقاط دستور زبان قبلا اموخته شده در زمینه است، بنابراین درک جامع از زبان ویلز را تضمین می کند.