تمرینات گرامر زولو

مباحث گرامر زولو

یادگیری یک زبان جدید می تواند یک تلاش چالش برانگیز و در عین حال ارزشمند باشد. زولو، یک زبان بانتو که عمدتا در آفریقای جنوبی صحبت می شود، از این قاعده مستثنی نیست. یادگیری زولو با ویژگی ها و ساختارهای منحصر به فرد خود نیاز به رویکردی سیستماتیک برای درک گرامر غنی و آگلوتینیتی آن دارد. این راهنما حوزه های کلیدی گرامر زولو را در یک توالی منطقی برای یادگیری زبان تشریح می کند، از اصول اولیه مانند اسم ها و مقالات شروع می شود و به حوزه های پیچیده تر مانند زمان ها و ساخت جمله می رسد.

1. اسم ها:

سفر زبان زولو خود را با یادگیری اسم ها آغاز کنید. این شامل درک سیستم کلاس اسم با پیشوندهای آن، نحوه عملکرد توافق در جمله و نحوه ایجاد اشکال جمع با تغییر پیشوند کلاس اسم است.

2. مقالات:

زولو مانند انگلیسی از حروف معین یا نامشخص استفاده نمی کند. قطعیت معمولا با زمینه، ترتیب کلمات یا اثبات تعیین می شود. یادگیری استفاده صحیح از اثبات ها در ساخت جمله بسیار مهم است.

3. صفت ها:

صفت ها در زولو معمولا از اسم های خود پیروی می کنند و باید از طریق صفتی با کلاس اسم موافق باشند. شما همچنین باید یاد بگیرید که چگونه مقایسه ها و برترین ها را تشکیل دهید، اغلب از ساختارهایی با فعل به معنای پیشی گرفتن یا واژک برای than و تشدید کننده هایی مانند kakhulu استفاده کنید.

4. ضمایر / تعیین کننده ها:

ضمایر و تعیین کننده ها در زولو ضروری هستند. آنها شامل ضمایر مستقل، کنکوردهای فاعل و مفعول در فعل، مالکیت هایی هستند که با کنکوردهای ملکی مبتنی بر کلاس، اثبات ها و کمیت سازها ساخته شده اند. توافق صحیح و مبتنی بر کلاس آنها برای ارتباط موثر ضروری است.

5. فعل ها:

افعال زولو از طریق پیشوندها و پسوندهایی که فاعل، مفعول، زمان، جنبه و حالت را مشخص می کنند، شکل خود را تغییر می دهند. با اشکال حال شروع کنید، سپس گذشته و آینده را همراه با پسوندهای رایج مانند علی، کاربردی و منفعل کاوش کنید.

6. تنش ها:

پس از تسلط بر ساختار فعل، عمیق تر به زمان های زولو بپردازید. این شامل درک حال، گذشته نزدیک، گذشته دور و آینده، و همچنین اشکال کامل و نحوه تعامل جنبه با زمان در زمینه های مختلف است.

7. مقایسه تنش:

مقایسه زمان ها در زولو به درک توالی و تفاوت های ظریف کمک می کند. اشکال حال، کامل، گذشته نزدیک، گذشته دور و آینده یک فعل را در تضاد قرار دهید تا حس واضح تری از زمان و جنبه به دست آورید.

8. پیشرو:

پیشرونده در زولو با زمان حال با استفاده از نشانگر -ya- پس از توافق فاعل و با نشانگرهای جنبه ای مانند -sa still و se قبلا بیان می شود. زولو از فعل کمکی برای این منظور استفاده نمی کند.

9. پیشرفته کامل:

این معنا با کمکی در ترکیب با مترقی بیان می شود که اغلب نشان دهنده عملی است که تا یک نقطه خاص در حال انجام است. زولو معمولا با نشانگرهای جنبه ای یا قیدهای تداوم برای انتقال استفاده می شود.

10. شرایط:

شرطی ها موقعیت های فرضی و نتایج احتمالی انها را بیان می کنند. در زولو آنها با نشانگرهای خلق و خوی شرطی و حروف ربط مانند uma if ، با اشکال فعل مناسب برای شرایط واقعی و خلاف واقع تشکیل می شوند.

11. قیدها:

قیدها در زولو افعال، صفت ها یا سایر قیدها را تغییر می دهند. آنها شامل ذرات قید، ایدئوفون ها و کلمات زمان یا شیوه هستند و بسیاری از معانی قید نیز از طریق اشکال و عبارات مکانی بیان می شوند.

12. حروف اضافه:

روابط زمان، مکان و شیوه اغلب از طریق صورت های اسم مکانی و پیشوندهای حرف اضافه مانند ku، e، na و nga همراه با الگوهای توافق آنها بیان می شود.

13. احکام:

در نهایت، تمرین ساختن جملات. این شامل استفاده از تمام نکات گرامری آموخته شده قبلی در زمینه، از جمله ترتیب مفعول فعل فاعل، توافق در کلاس های اسم، الگوهای نفی و شکل گیری سوال است، بنابراین درک جامعی از زبان زولو را تضمین می کند.