تمرینات گرامر آلبانیایی

مباحث دستور زبان آلبانیایی

یادگیری یک زبان جدید می تواند یک تلاش چالش برانگیز و در عین حال ارزشمند باشد. آلبانیایی، یک زبان هندواروپایی که عمدتا در آلبانی صحبت می شود، از این قاعده مستثنی نیست. یادگیری آلبانیایی با ویژگی ها و ساختارهای منحصر به فرد خود نیاز به رویکردی سیستماتیک برای درک دستور زبان غنی آن دارد. این راهنما حوزه های کلیدی دستور زبان آلبانیایی را در یک توالی منطقی برای یادگیری زبان تشریح می کند، از اصول اولیه مانند اسم ها و مقالات شروع می شود و به حوزه های پیچیده تر مانند زمان ها و ساخت جمله می رسد.

1. اسم ها:

سفر زبان آلبانیایی خود را با یادگیری اسم ها آغاز کنید. این شامل درک جنسیت و عدد، اسامی مشترک و خاص و اشکال جمع آنها است. اسامی آلبانیایی نیز به صورت موردی عطف می شوند و دارای اشکال نامعین و معین هستند، با قطعیت که اغلب با پسوندی متصل به اسم مشخص می شود.

2. مقالات:

مقالات به زبان آلبانیایی متفاوت از انگلیسی عمل می کنند. حرف معین معمولا پسوندی است که به اسم اضافه می شود، در حالی که حرف نامعین کلمه جداگانه një در مفرد است. آلبانیایی همچنین از یک مقاله پیوند دهنده قبل از صفت ها و در برخی ساختارهای جنسیتی استفاده می کند که از نظر جنسیت و تعداد موافق است.

3. صفت ها:

صفت ها در آلبانیایی معمولا از اسامی آنها پیروی می کنند. موافقت از طریق مقاله پیوندی که قبل از صفت قرار می گیرد نشان داده می شود که جنسیت، شماره و حروف اسمی را منعکس می کند. بیاموزید که چگونه مقایسه ها و برترها را تشکیل دهید، معمولا با më برای مقایسه ای و شکل معین برای برتر.

4. ضمایر / تعیین کننده ها:

ضمایر و تعیین کننده ها در آلبانیایی ضروری هستند. آنها اسم ها را جایگزین می کنند و اطلاعاتی در مورد شخص، دارایی، کمیت و موارد دیگر ارائه می دهند. به ضمایر مفعول کلیتیکی که اغلب قبل از فعل ظاهر می شوند، و به تعیین کننده های ملکی که با اسمی که اصلاح می کنند موافق هستند، توجه ویژه ای داشته باشید.

5. فعل ها:

افعال آلبانیایی برای شخص و عدد تغییر شکل می دهند و در چندین حالت مانند نشانه، فرعی، امری، شرطی و تحسین برانگیز استفاده می شوند. با زمان حال و اشکال رایج گذشته شروع کنید، سپس به حالت ها و صداهای دیگر، از جمله تشکیلات منفعل گسترش دهید.

6. تنش ها:

پس از تسلط بر فرم های فعل، عمیق تر به زمان های آلبانیایی بپردازید. زمان های کلیدی شامل اشکال حال، ناقص، آئوریست، حال کامل، کامل و آینده است. بیاموزید که چگونه از هر زمان در کانتکس برای بیان اکشن های تکمیل شده، اکشن های در حال انجام گذشته و رویدادهای آینده استفاده می شود.

7. مقایسه تنش:

مقایسه زمان ها در آلبانیایی به درک توالی و جنبه رویدادها کمک می کند. آئوریست را با حال کامل و ناقص را با آئوریست مقایسه کنید تا ببینید چگونه آلبانیایی اعمال تکمیل شده، کنش های جاری گذشته و ارتباط حال را متمایز می کند.

8. پیشرو:

جنبه پیشرونده در آلبانیایی معمولا با واژک po قبل از فعل متناهی یا با ساختار بیان می شود jam duke و به دنبال آن اسم فعل یا فعل فعلی. از اینها برای بیان اقدامات در حال انجام در حال حاضر یا گذشته استفاده کنید.

9. پیشرفته کامل:

این جنبه برای بیان اعمالی استفاده می شود که تا یک نقطه خاص ادامه داشته اند. در آلبانیایی، با kam qenë duke و به دنبال آن حرف وصفی برای حال کامل مترقی و kisha qenë duke برای گذشته کامل مترقی تشکیل می شود.

10. شرایط:

شرطی ها موقعیت های فرضی و نتایج احتمالی انها را بیان می کنند. آلبانیایی از فرم هایی با do të به علاوه شکل فعل مناسب برای موقعیت های بالقوه یا غیرواقعی، و if-جملات معرفی شده توسط nëse یا po të استفاده می کند. تسلط بر این موارد تفاوت های ظریف را به مهارت های زبانی شما اضافه می کند.

11. قیدها:

قیدها در آلبانیایی افعال، صفت ها یا سایر قیدها را تغییر می دهند. آنها اطلاعاتی در مورد شیوه، مکان، زمان، درجه و موارد دیگر ارائه می دهند و اغلب از اشکال مشابه صفت ها یا کلمات قید ثابت مانند tani، dje، këtu و atje استفاده می کنند.

12. حروف اضافه:

حروف اضافه کلمات و عبارات را به هم پیوند می دهند. آنها روابط زمان، مکان، جهت و موارد دیگر را با استفاده از آیتم های رایجی مانند në، te، tek، me، pa، për، nga، mbi، nën، para و pas بیان می کنند. بیاموزید که چگونه آنها با موارد و مقاله پیوند دهنده در عبارات اسمی ترکیب می شوند.

13. احکام:

در نهایت، تمرین ساختن جملات. آلبانیایی معمولا دارای ترتیب کلمات انعطاف پذیر با یک الگوی SVO مشترک است، از ضمایر کلیتیک قبل از فعل استفاده می کند، با nuk نفی می کند و سؤالات را با لحن یا با a تشکیل می دهد. استفاده از تمام نکات گرامری آموخته شده قبلی در زمینه، درک جامعی از زبان آلبانیایی را تضمین می کند.