تمرینات گرامری گجراتی

مباحث گرامر گجراتی

یادگیری یک زبان جدید می تواند یک تلاش چالش برانگیز و در عین حال ارزشمند باشد. گجراتی، یک زبان هندوآریایی که عمدتا در ایالت گجرات هند و توسط جوامع دیاسپورا در سراسر جهان صحبت می شود، از این قاعده مستثنی نیست. یادگیری گجراتی با ویژگی ها و ساختارهای منحصر به فرد خود نیاز به رویکردی سیستماتیک برای درک دستور زبان آن دارد. این راهنما حوزه های کلیدی دستور زبان گجراتی را در یک توالی منطقی برای یادگیری زبان تشریح می کند، از اصول اولیه مانند اسم ها و مقالات شروع می شود و به حوزه های پیچیده تر مانند زمان ها و ساخت جمله می رسد.

1. اسم ها:

سفر زبان گجراتی خود را با یادگیری اسم ها آغاز کنید. این شامل درک دسته بندی های مختلف اسم ها، مانند اسم های مشترک و خاص، دسته بندی های جنسیتی آنها و اشکال جمع آنها است.

2. مقالات:

گجراتی از حروف معین یا نامشخص مانند انگلیسی استفاده نمی کند. قطعیت معمولا از طریق زمینه یا اثبات منتقل می شود و عدد ek می تواند مانند یک فااصل نامعین در برخی زمینه ها عمل کند.

3. صفت ها:

صفت ها در گجراتی معمولا قبل از اسامی آنها قرار می گیرند. بیاموزید که چگونه صفت ها در صورت لزوم با اسم ها در جنسیت و عدد مطابقت دارند و چگونه مقایسه ای و برتر را تشکیل دهید.

4. ضمایر / تعیین کننده ها:

ضمایر و تعیین کننده ها در گجراتی ضروری هستند. آنها اسم ها را جایگزین می کنند و اطلاعاتی در مورد کمیت، مالکیت و موارد دیگر ارائه می دهند. به تمایزات افتخاری در ضمایر دوم شخص و اشکال فراگیر در مقابل انحصاری جمع اول شخص توجه کنید. استفاده صحیح از انها برای برقراری ارتباط موثر ضروری است.

5. فعل ها:

افعال گجراتی بسته به زمان، جنبه، حالت و توافق تغییر شکل می دهند. با اشکال حال و فعل کمکی شروع کنید، سپس به تدریج اشکال گذشته و آینده و نحوه عملکرد توافق را بررسی کنید.

6. تنش ها:

پس از تسلط بر فرم های فعل، عمیق تر به سیستم جنبه زمان گجراتی بپردازید. این شامل درک حال، گذشته و آینده، همراه با نحوه تعامل جنبه و افعال کمکی در زمینه های مختلف است.

7. مقایسه تنش:

مقایسه زمان ها در گجراتی به درک توالی رویدادها کمک می کند. مقایسه یک فعل در زمان ها و جنبه های مختلف درک بهتری از زبان را فراهم می کند.

8. پیشرو:

مترقی در گجراتی برای بیان اقدامات مداوم استفاده می شود. با فعل اصلی به علاوه نشانگر جنبه بر اساس rah ، همراه با شکل مناسب کمکی ، با توافق جنسیت و تعداد تشکیل می شود.

9. پیشرفته کامل:

این فرم برای بیان اقداماتی استفاده می شود که تا یک نقطه خاص ادامه داشته اند. در گجراتی، با فعل پیشرونده به علاوه کمکی تشکیل می شود تا در کامل یا گذشته، با توافق مناسب باشد.

10. شرایط:

شرطی ها موقعیت های فرضی و نتایج احتمالی انها را بیان می کنند. آنها بخش مهمی از گرامر گجراتی هستند و پیچیدگی و تفاوت های ظریف را به مهارت های زبانی شما اضافه می کنند.

11. قیدها:

قیدها در گجراتی افعال، صفت ها یا سایر قیدها را اصلاح می کنند. انها اطلاعاتی در مورد رفتار، مکان، زمان، درجه و غیره ارائه می دهند.

12. حروف اضافه:

گجراتی به جای حروف اضافه از حروف اضافه استفاده می کند. اینها از اسم یا ضمیر پیروی می کنند و کلمات و عبارات را به یکدیگر پیوند می دهند تا روابط زمان، مکان، جهت، مالکیت و موارد دیگر را بیان کنند.

13. احکام:

در نهایت، تمرین ساختن جملات. گجراتی معمولا از ترتیب فاعل-مفعول-فعل پیروی می کند و از ها به طور گسترده ای استفاده می کند. این شامل استفاده از تمام نکات گرامری آموخته شده قبلی در زمینه است، بنابراین درک جامعی از زبان گجراتی را تضمین می کند.