1. O dün okula *gitti* idi. (El verbo «idi» indica tiempo pasado, pero «gitti» es el verbo principal en pasado.)
2. Biz evde *bekledik* idi. (Usamos «idi» para enfatizar el pasado.)
3. Onlar dün sinemaya *gitti* idi. (Verbo en pasado más auxiliar «idi».)
4. Sen dün çok çalıştın *idi*. (El auxiliar «idi» confirma el tiempo pasado.)
5. O, kitabı dün *okudu* idi. (Verbo principal en pasado con auxiliar.)
6. Biz sabah kahvaltı *ettik* idi. (El auxiliar ayuda a formar el pasado.)
7. Çocuklar bahçede *oynadılar* idi. (Auxiliar para el pasado.)
8. Öğretmen derste *anlattı* idi. (Uso del auxiliar de pasado.)
9. Ben dün sinemaya *gittim* idi. (Verbo principal en pasado y auxiliar.)
10. Onlar toplantıya *katıldılar* idi. (Verbo en pasado con auxiliar.)

1. O, doktor *olmak* istiyor. (El verbo auxiliar «olmak» significa «ser» o «convertirse en».)
2. Biz arkadaş *etmek* istiyoruz. (El verbo «etmek» se usa para formar verbos compuestos.)
3. Sen çok çalışarak başarılı *olmak* istersin. (Uso de «olmak» para expresar convertirse en algo.)
4. Onlar yardım *etmek* istiyorlar. (Verbo auxiliar para expresar acción compuesta.)
5. Ben öğretmen *olmak* hayalim var. (Expresando deseo con «olmak».)
6. Siz projeyi tamamlamak için çaba *etmek* zorundasınız. (Uso de «etmek» para acciones.)
7. Çocuklar büyüyüp güçlü *olmak* istiyorlar. (Verbo auxiliar para estado o cambio.)
8. O, her zaman doğruyu söylemeye *etmek* çalışır. (Formación verbal con «etmek».)
9. Biz tatilde eğlenmek ve dinlenmek *istiyoruz*. (Aquí el verbo auxiliar es «istemek» para expresar deseo.)
10. Sen sabırlı olup başarılı *olmak* zorundasın. (Uso de «olmak» para expresar necesidad.)