1. To je knjiga *ki* sem jo prebral. (El pronombre relativo que se usa para personas o cosas en nominativo.)
2. Mož, *ki* dela tam, je moj prijatelj. (Usa el pronombre relativo para sujeto en singular.)
3. To je pes, *ki* laja ponoči. (Indica el pronombre relativo que introduce una cláusula descriptiva.)
4. Dekle, *ki* sedi tam, je moj sestra. (El pronombre relativo para referirse a un sujeto femenino.)
5. Avto, *ki* stoji zunaj, je nov. (Usa el pronombre relativo para referirse a un objeto.)
6. To je hiša, *ki* jo gradijo. (El pronombre relativo para objeto directo en singular.)
7. Fantje, *ki* igrajo nogomet, so moji prijatelji. (El pronombre relativo para sujeto plural.)
8. To je mesto, *ki* ga rad obiskujem. (Pronombre relativo para objeto masculino singular.)
9. Ženska, *ki* je prišla, je učiteljica. (Pronombre relativo para sujeto femenino singular.)
10. Knjiga, *ki* jo pišem, je zanimiva. (Pronombre relativo para objeto directo femenino singular.)

1. To je moški, *kateremu* sem dal darilo. (Usa el pronombre relativo en dativo masculino singular.)
2. Dekle, *ki* ga poznam, je srečna. (Pronombre relativo en acusativo masculino singular.)
3. To je ženska, *kateri* sem pomagal. (Pronombre relativo en dativo femenino singular.)
4. Fant, *kateremu* sem pisal, živi v Ljubljani. (Pronombre relativo en dativo masculino singular.)
5. Hiša, *v kateri* živim, je velika. (Pronombre relativo con preposición en locativo.)
6. To je pes, *kateremu* sem dal hrano. (Pronombre relativo en dativo masculino singular.)
7. Deček, *ki* ga vidim, je moj brat. (Pronombre relativo en acusativo masculino singular.)
8. Knjiga, *o kateri* govorimo, je nova. (Pronombre relativo con preposición en locativo.)
9. Mož, *kateremu* sem pomagal, je moj sosed. (Pronombre relativo en dativo masculino singular.)
10. Dekle, *ki* jo imam rad, je prijazno. (Pronombre relativo en acusativo femenino singular.)