1. Bu benim kalemim. Buradaki *benim* kelimesi sahiplik belirtir (indica posesión para la primera persona singular).
2. Senin kitabın çok güzel. Buradaki *senin* kelimesi ikinci tekil şahıs için kullanılır (posesivo para «tu»).
3. O, arabasını yıkıyor. Buradaki *onun* üçüncü tekil şahıs sahiplik zamiridir (su para él/ella).
4. Bizim evimiz çok büyük. Buradaki *bizim* zamiri birinci çoğul şahıs için kullanılır (nuestro).
5. Sizin çantanız masanın üstünde. Buradaki *sizin* ikinci çoğul şahıs zamiridir (vuestro).
6. Onların köpekleri bahçede oynuyor. Buradaki *onların* üçüncü çoğul şahıs zamiridir (su para ellos).
7. Bu senin kalemin mi? Buradaki *senin* kelimesi sahipliği gösterir (tu).
8. Onun odası çok düzenli. Buradaki *onun* kelimesi o kişi için kullanılır (su).
9. Bizim öğretmenimiz çok iyi. Buradaki *bizim* zamiri grup için kullanılır (nuestro).
10. Sizin toplantınız saat kaçta? Buradaki *sizin* zamiri çoğul «su» anlamındadır (vuestro).

1. Bu senin *kitabın*. (Pista: «tu» para un objeto singular).
2. Onun *araba*sı çok yeni. (Pista: «su» para tercera persona singular).
3. Bizim *evimiz* çok rahat. (Pista: «nuestro» para primera persona plural).
4. Sizin *kaleminiz* masada. (Pista: «vuestro» para segunda persona plural).
5. Onların *çocukları* okulda. (Pista: «su» para tercera persona plural).
6. Benim *telefonum* burada. (Pista: «mi» para primera persona singular).
7. Senin *kitabın* nerede? (Pista: «tu» para segunda persona singular).
8. Onun *kapısı* kapalı. (Pista: «su» para él/ella).
9. Bizim *arabamız* garajda. (Pista: «nuestro» para nosotros).
10. Sizin *bahçeniz* çok güzel. (Pista: «vuestro» para vosotros).