1. Ovo je *moj* pas. (Indica que el perro es de la primera persona del singular.)
2. Gdje je *tvoj* auto? (Se refiere al coche de la segunda persona del singular.)
3. To je *njegova* knjiga. (La libro pertenece a él.)
4. Mi smo donijeli *naš* ručak. (El almuerzo es de nosotros.)
5. Oni su izgubili *njihov* novčanik. (La cartera es de ellos.)
6. Ti si pročitao *tvoje* pismo. (La carta es de la segunda persona del singular.)
7. Ona voli *svoju* mačku. (El gato pertenece a ella misma.)
8. On traži *svoj* telefon. (El teléfono es suyo, de él mismo.)
9. Donijeli smo *našu* torbu. (La bolsa es nuestra.)
10. Djeca su igrala s *njihovim* lopticama. (Las pelotas son de ellos.)

1. Vidim *moju* sestru. (El sustantivo «sestra» está en acusativo femenino singular.)
2. Kupio sam *tvog* brata. (Hermano en acusativo masculino singular.)
3. Ona voli *njegovu* kuću. (Casa en acusativo femenino singular.)
4. Poznajemo *našu* učiteljicu. (Profesora en acusativo femenino singular.)
5. Oni traže *njihovog* psa. (Perro en acusativo masculino singular.)
6. Gdje je *tvoja* torba? (Bolsa en acusativo femenino singular.)
7. On je izgubio *svoj* novčanik. (Cartera en acusativo masculino singular.)
8. Vidim *njezinu* mačku. (Gato en acusativo femenino singular.)
9. Kupila sam *naše* knjige. (Libros en acusativo plural.)
10. Oni su popravili *njihove* bicikle. (Bicicletas en acusativo plural.)