Ejercicio 1: Uso de adverbios relativos de tiempo
2. ما به پارک رفتیم *زمانی که* خورشید غروب میکرد. (Expresa el tiempo en que sucede algo)
3. او به خانه آمد *زمانی که* همه خواب بودند. (Se usa para señalar cuándo)
4. من همیشه ورزش میکنم *زمانی که* وقت آزاد دارم. (Indica el momento de la acción)
5. آنها فیلم را تماشا کردند *زمانی که* برق رفت. (Explica el tiempo del evento)
6. ما در مدرسه بودیم *زمانی که* باران شروع شد. (Se usa para situar temporalmente la acción)
7. من تلفنم را جواب دادم *زمانی که* زنگ خورد. (Relaciona la acción con el momento)
8. او نامه را نوشت *زمانی که* در قطار بود. (Indica el tiempo de la acción)
9. ما شام خوردیم *زمانی که* مهمانها رسیدند. (Expresa el momento en que ocurrió algo)
10. آنها با هم حرف زدند *زمانی که* در راه بودند. (Señala cuándo sucedió la acción)
Ejercicio 2: Uso de adverbios relativos de lugar
2. او خانهای دارد *جایی که* باغ بزرگی وجود دارد. (Señala el lugar específico)
3. ما پارکی را دیدیم *جایی که* کودکان بازی میکنند. (Describe el lugar de la acción)
4. آنها رستورانی را انتخاب کردند *جایی که* غذاهای خوشمزه سرو میشود. (Indica el lugar de referencia)
5. من کتابخانهای را دوست دارم *جایی که* میتوانم مطالعه کنم. (Se usa para señalar lugar)
6. او به مکانی رفت *جایی که* آرامش دارد. (Describe el lugar asociado)
7. ما به ساحلی رفتیم *جایی که* موجها بلند بودند. (Indica el lugar en la oración)
8. مدرسهای هست *جایی که* معلمان مهربان هستند. (Señala el lugar)
9. من کافهای را میشناسم *جایی که* قهوه خوبی دارند. (Describe el lugar)
10. آنها به روستایی رفتند *جایی که* طبیعت زیباست. (Indica el lugar de la acción)