1. È importante che tu *parli* italiano correttamente. (Използвайте Congiuntivo за изразяване на важност или желание)
2. Penso che lui *sia* molto intelligente. (Използвайте Congiuntivo за изразяване на мнение)
3. So che lei *lavora* in una banca. (Използвайте Indicativo за изразяване на сигурност)
4. Credo che noi *abbiamo* abbastanza tempo. (Congiuntivo за съмнение или предположение)
5. È vero che voi *andate* al mare ogni estate. (Indicativo за твърдение)
6. Dubito che loro *capiscano* la situazione. (Congiuntivo за съмнение)
7. Spero che tu *stia* bene. (Congiuntivo за изразяване на надежда)
8. So che Marco *vive* a Roma. (Indicativo за факт)
9. È necessario che lei *faccia* il lavoro oggi. (Congiuntivo за необходимост)
10. Sono sicuro che voi *sapete* la risposta. (Indicativo за увереност)

1. Non credevo che tu *fossi* già partito. (Congiuntivo imperfetto при изразяване на съмнение в миналото)
2. Pensavo che lui *aveva* finito il lavoro. (Indicativo imperfetto за предположение, което се счита за факт)
3. Era importante che noi *facessimo* attenzione. (Congiuntivo imperfetto за изискване в миналото)
4. Sapevo che voi *eravate* a casa ieri. (Indicativo imperfetto за описване на факт в миналото)
5. Dubitavo che loro *avessero* visto il film. (Congiuntivo trapassato за съмнение относно минало действие)
6. Ho detto che tu *sei* venuto in ritardo. (Indicativo passato prossimo за съобщаване на факт)
7. Era possibile che lui *fosse* malato. (Congiuntivo imperfetto за възможност в миналото)
8. Credevo che noi *avevamo* abbastanza soldi. (Indicativo imperfetto за предположение)
9. Non pensavo che voi *aveste* bisogno di aiuto. (Congiuntivo trapassato за отрицателна мисъл в миналото)
10. Sapevo che loro *hanno* fatto un errore. (Indicativo passato prossimo за потвърждение на минало събитие)