موضوعات گرامر تامیل

تامیل یک زبان پر جنب و جوش و غنی است که عمدتا در جنوب هند و سریلانکا صحبت می شود. این است که برای اسکریپت منحصر به فرد و سیستم دستور زبان پیچیده ان شناخته شده است. یادگیری تامیل می تواند یک تجربه جذاب باشد، اما نیاز به یک رویکرد ساختار یافته برای درک دستور زبان ان دارد. این شامل درک زمان ها، افعال، اسم ها، مقالات، ضمایر / تعیین کننده ها، صفت ها، قیدها، شرطی ها، حروف اضافه و ساختارهای جمله است.

1. اسم ها:

یادگیری تامیل خود را با اسم اغاز کنید، زیرا انها بلوک های ساختمانی هر زبان هستند. در تامیل، اسم ها به دو دسته تقسیم می شوند: uyirmei (زنده) و mei (غیر زنده). انها همچنین دارای declensions مختلف بر اساس تعداد و مورد.

2. ضمایر / تعیین کننده ها:

پس از تسلط بر اسم ها، به ضمایر و تعیین کننده ها بروید. انها برای اشاره به کسی یا چیزی که قبلا ذکر شده یا به راحتی شناسایی شده است استفاده می شود. در تامیل، ضمایر خنثی جنسیتی هستند و برای تعداد و مورد استفاده می شوند.

3. فعل ها:

افعال در تامیل به دو دسته تقسیم می شوند: افعال گذرا و غیر قابل انتقال. درک چگونگی عملکرد انها بسیار مهم است زیرا انها عمل را در یک جمله نشان می دهند.

4. تنش ها:

تامیل سه زمان اساسی دارد: گذشته، حال و اینده. هر زمان اشکال مختلفی برای مفرد و جمع و همچنین برای افراد مختلف دارد. درک این تغییرات برای شکل گیری صحیح جمله مهم است.

5. مقایسه تنش:

هنگامی که زمان های اساسی را درک می کنید، می توانید به مقایسه تنش پیش می رود. این نیاز به مقایسه اقدامات مختلف در زمان های مختلف دارد که برای استفاده از زبان پیشرفته بسیار مهم است.

6. صفت ها:

صفت ها در تامیل، مانند انگلیسی، اسم ها را توصیف یا تغییر می دهند. انها با اسم مورد، شماره و جنسیت تغییر می کنند.

7. مقالات:

تامیل کلمات معین یا نامعینی مانند “a”، “an” یا “the” ندارد. با این حال، درک چگونگی جایگزینی انها برای شکل گیری جمله مهم است.

8. قیدها:

قیدها افعال، صفت ها یا قیدهای دیگر را تغییر می دهند. انها می توانند رفتار، مکان، زمان، فرکانس، درجه و غیره را بیان کنند.

9. حروف اضافه:

حروف اضافه برای پیوند دادن اسم ها، ضمایر یا عبارات به کلمات دیگر در یک جمله استفاده می شود. انها روابط مکان، جهت، زمان، رفتار، علت و درجه را بیان می کنند.

10. شرایط:

شرطی ها جملاتی هستند که شرایط فرضی و عواقب انها را بیان می کنند. در تامیل، شرطی ها توسط فرم های فعل خاص و حرف ربط تشکیل می شوند.

11. پیشرو و کامل مترقی:

اینها جنبه هایی از تنش ها هستند که نشان دهنده اقدامات مداوم یا اقداماتی است که در حال انجام است اما اکنون تکمیل شده است. انها برای بیان مدت زمان و تداوم اقدامات ضروری هستند.

12. احکام:

در نهایت، درک ساختار جملات در تامیل مهم است. تامیل از دستور کلمه Subject-Object-Verb (SOV) پیروی می کند. همچنین، درک جملات ترکیبی و پیچیده، تسلط کلی شما بر زبان را بهبود می بخشد.